တိရိစာၦန္လိုဆက္ဆံအားထုတ္လိုက္တာလည္း

‘ ပဋိသေႏၶအျမန္ရေအာင္ဆိုျပီး ေဆးအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြကို စားစားျပီး မတရားက်င္႔နည္းေတြနဲ႔ တိရိစာၦန္ လို ဆက္ဆံအားထုတ္လိုက္တာလည္း မေလွ်ာက္ရဲေတာ႔ပါဘူး ဘုရား‘ လုိ႔ ငိုျပန္တယ္။ ပန္ခ်ာပီကပၸတိန္ၾကီးက မသိမသာ မဲ႔ျပံဳး ျပံဳးျပီး ဘုန္းၾကီးမ်က္ႏွာကို ၾကည္႔လိုက္တယ္။ ဘုန္ၾကီးကေတာ႔ မျပဳံးအားႏုိင္ဘူး။ တိရစာၦန္ကုလား၊ ဒီလိုကုလားမ်ိဳး တစ္မ်ိဳးလံုးကိုဘဲ ဘုန္းၾကီးေမတၲာမထားႏို္င္တဲ႔ ဘဝကိုုေရာက္မိတာဘဲ။ခင္ညႊန္႔နြယ္က ဆက္ေၿပာၿပန္တယ္-
“ တပည့္ေတာ္မကလညး္ ပဋိသေႏၶမ႐ွိ ေနာက္က်ေတာ ့ဆိုင္က အၿခား ကုလား ၄ ေယာက္နဲ႕ အလွည့္က် အေပ်ာ္ခိုင္းၿပန္တယ္။.ၿငင္းဆန္ရင္ ပါးစပ္ကို အဝတ္နဲ႔စည္းၿပီး ေသလုမတတ္ ႐ိုက္ပါတယ္။ အဲသလိုနဲ႔ ကုလားငါးေယာက္ရဲ႕ ဘံုမယားအၿဖစ္နဲ႕တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ေနခဲ႕ရပါတယ္။အၿပင္ထြက္ခြင္႔လည္း အလ်င္းမရပါဘူး။အဂၤလိပ္ေခတ္ဆိုေတာ႔ ဒီကုလားက အရာ႐ွိေတြ ဘာေတြ ေငြနဲ႔ေပါင္းသင္းေတာ႔ ကုလားမ်က္ႏွာကလည္း ၾကီးေနပါတယ္။ တပည့္ေတာ္မမွာ ကယ္ႏိုင္မယ္႔လူ၊ အားကိုးႏိုင္မယ္႔လူ ၾကည္႔မေနႏိုင္ပါဘူး ဘုရား။ ေနာက္ ဂ်ပန္လည္းဝင္ လာေရာ ကုလားၿပည္ကို လိုက္ခဲ႔ရေတာ႔တာပါပဲ။
ေတာင္ကုတ္လမ္းကေနၿပီး ကုန္းေၾကာင္းခရီးထြက္ခဲ႔ရပါတယ္။တပည့္ေတာ္မ တစ္သက္မွာ ဒီေလာက္ ပင္ပင္ပန္းပန္းခရီးၾကမ္းမ်ိဳး တစ္ခါမွ မသြားခဲ႔ဘူးပါဘူး။ ကုလားေၾကာက္တာနဲ႔ဇြဲခတ္ၿပီး လုိက္ခဲ႔ရပါတယ္။လမ္းမွာ ဓားၿပတိုက္ ခံရေသးတယ္။ ဒါနဲ႔ အဝတ္တစ္ထည္ ကိုယ္တစ္ခု ဆိုသလို ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႔ပဲ စစ္တေကာင္း ေရာက္လာခဲ႔ပါတယ္။ ေနာက္ စစ္တေကာင္းနဲ႔ ၁၆မိုင္ေလာက္ေဝး တဲ႔ (မဟာတိုလီ)ဆိုတဲ႔ ေခၚေတာ႐ြာမွာ ေနရပါတယ္။
အဲဒီ႐ြာမွာ (ဘ႐ူးဝါး)ေခၚတဲ႔ ဘဂၤါလီ ဗုဒၶဘာသာ ဘုရားေက်ာင္း႐ွိပါတယ္။ အဲဒီေက်ာင္းက ေၾကးစည္သံေတြ ေခါင္းေလာင္းထိုးသံေတြ စတဲ႔ ဘာသာေရးအသံေတြ ခဏခဏၾကားေနရေတာ႔ ကိုယ္႔တိုင္း ကိုယ္႔ၿပည္နဲ႔ ကိုယ္႔ဇာတိေဒသလို႔ ထင္တယ္ဘုရား။
မိဘေတြလြမ္း ႐ြာကိုလြမ္းနဲ႔ မိဘေတြ႐ွိလို႔သာ သမီးဒုကၡေတြမ်ားၿမင္ရရင္ ရင္ႏွစ္ၿခမ္း ၿဖန္းကနဲ ကြဲကုန္ၾကမွာဘဲ ေတြးၿပီး ေဆြးလုိက္တာဘုရား ” လို႔ေၿပာၿပီၚ စတုတၳအၾကိမ္ မ်က္ရည္မိုး သည္းၿပန္တယ္ ဒကာၾကီးရဲ႕။ ေနာက္ဆက္ၿပီး ေၿပာၿပတာကေတာ႔ -
တစ္ေန႔ ေရခပ္သြားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဘ႐ူးဝါးေက်ာင္းမွာ ၿမတ္စြာဘုရား ဆင္းတုေတာ္ကို ဝင္ဖူူးၿပီး ဒီဝဋ္မွ ကၽြတ္္ဖို႔ဆုေတာင္းရတာ တပည္႔ေတာ္ၿဖင္႔ ၾကည္ႏူး ေက်နပ္ ဝမ္းသာလိုက္တာဘုရား။ အရင္က စိတ္ေရာ ကိုယ္ေရာ ေန႔စဥ္အမွ် ဒုကၡပင္လယ္ ေဝေနရတာဟာ ၿမတ္စြာဘုရား ဆင္းတုေတာ္ကို ဖူးလုိက္ရတာနဲ႔ ဘယ္လိုလန္းသြားမွန္း မသိဘူး။ တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ၾကက္သီးမ်ားထၿပီး စိတ္ေရာ ကိုယ္ေရာ ခ်မ္းသာလိုက္တာဘုရား။
ေ႐ွးက ဆုေပးၾကတဲ႔ ေရထိေသာ ၾကာပန္းကဲ႔သို႔ လန္းဆန္းပါေစဆိုတာကို စာစကားေတြပဲလို႔ အရသာ မသိခဲ႔ဘူး။ ခုလို ဘုရားကို ဖူးရတဲ႔အခါမွာ စိတ္ေရာ ကိုယ္ေရာ လန္းလာတာေတြ႕ေတာ႔မွ ဒီစာ အဓိပၸါယ္ကို သေဘာေပါက္ၿပီး အရသာေပၚေပါက္လာပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး တပည့္ေတာ္မ ဘုရားက အမွတ္တမဲ႔ ၿပန္လာပါတယ္။ လင္ကလား မသိေကာင္းဘူး ရယ္လို႔ ေအာက္ေမ႔တာေပါ႔ေလ။ အိမ္က်ေတာ႔ လား လား သူကသိႏွင္႔ေနပါတယ္။
တပည့္ေတာ္မ ဘုရားဖူးတာကို အၿခားကုလားေတြၿမင္တာနဲ႔
သူ႕ကိုလာေၿပာႏွင္႔ၾကတာကိုးဘုရား။တပည္႔ေတာ္မ အ႐ိုက္ခံရတာ ( ၇ )ရက္လံုုးလံုး ဆက္႐ိုက္ တယ္ဘုရား။ တပည္႔ေတာ္မ သူ႕ကို ေၾကာက္လိုက္တာမွ ၾကည္႔ရင္းၾကည္႔ရင္းကို တုန္ေနေအာင္ ေၾကာက္ပါတယ္။
သူမို႔ (၇) ရက္ ဆက္ၿပီး ဇြဲနဲ႔ ႐ိုက္ႏိုင္ေပတယ္။ ခံရသူတပည္႔ေတာ္မမွာၿဖင္႔ အေပါက္အၿပဲ အညို အမဲနဲ႔ အိပ္ရာထဲလဲေနေလာက္ေအာင္ကိုပဲ ဒဏ္ရာရခဲ႔ပါတယ္။ ႐ိုက္တိုင္း႐ိုက္တိုင္း ဆဲလုိက္တာလဲ ကုန္ေရာ။
“ ေဂါတမ ၿမတ္စြာဘုရားကိုလဲ သူ႕ကိုယ္နဲ႔နႈိင္းၿပီး ဒါဘုရားမဟုတ္ဘူး၊ ငါ႔လိင္႐ုပ္၊ အလကား
အ႐ုပ္၊ၿမန္မာေတြ မိုက္လို႔ ႐ွိခိုးေနတဲ႔အ႐ုပ္ ဘာလို႔ နင္႐ွိခိုးသလဲ၊ တို႔ဘာသာကို ႐ွိခိုးရမယ္မဟုတ္လား၊
ဒီဘုရား အ႐ုပ္ကို ႐ွိခိုးမဲ႔အစား ေဟာေဟာ ငါ႔ဟာ ႐ွိခိုးဆိုၿပီး ရက္ရက္စက္စက္႐ိုက္တာပါပဲဘုရား။ ”
တပည္႔ေတာ္မလဲ တစ္ခါတည္း ေသသြားပါေစေတာ႔လို႔ ဆုေတာင္းမိပါတယ္။ ဒါမွ ငါ႔ ဒီဝဋ္ ကၽြတ္မယ္လို႔ ေအာက္ေမ႔မိပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔လည္း သူ႕ရဲ႕မယားၾကီး ကုလားမကလည္း တပည့္ေတာ္မ ကို ခဏခဏ ႐ိုက္တယ္။ ႏွိပ္စက္တယ္။ ထြက္႐ိုက္ ဝင္႐ို္က္ဆိုသလိုကို ႐ိုက္ပါတယ္။